Financiële situatie vóór scheiding
Gek genoeg wordt bij een scheiding gekeken naar de financiële situatie tijdens de huwelijkse periode. Terwijl we allemaal wel kunnen bedenken, dat er op dat vlak ná de scheiding veel gaat veranderen. Je gaat bijvoorbeeld van één naar twee woningen. Dat brengt andere kosten mee ten opzichte van de vroegere gezamenlijke gezinssituatie.
Hoe komt het dan toch dat bij een scheiding toch gerekend wordt met hoe het was en niet met hoe het wordt? In het geval van kinderen stelt de rechter dat na de scheiding er in hun leefsituatie niet te veel mag veranderen. Dus zat het kind bijvoorbeeld op paardrijden, dan zou het in theorie na de scheiding ook op paardrijden moeten kunnen blijven. Een mooi streven natuurlijk.
Bij de berekening van de kinderkosten wordt dus gekeken naar het gezamenlijke gezinsinkomen tijdens het huwelijk. Best vreemd, want je wilt de levensstandaard van de kinderen dus zoveel mogelijk ook blijven handhaven na de scheiding en dan is er geen sprake meer van één gezamenlijk gezinsinkomen, maar van twee aparte inkomensstromen én twee huishoudens.
Mijn ervaring is helaas dat wanneer de kinderkosten worden gebaseerd op de juridisch veelal gehanteerde Tremanorm* er vaak één van beide ouders er juist minder goed vanaf komt. Soms zelfs heel erg ‘minder goed’. En dat is nu net ook niet de bedoeling. Want behalve het paardrijden wat we graag in stand wilden houden, wil je natuurlijk ook dat de kinderen bij zowel de ene als de andere ouder een goed verblijf heeft zonder al te grote verschillen in welstand. Dat is niet alleen voor de kinderen belangrijk, maar ook voor een gezonde verhouding tussen de beide ouders van belang. Dit werkt ook weer door in de samenwerking als ouders.
Maatwerk bij een scheiding
De Tremanorm is gebaseerd op gemiddelden. Maar niemand voldoet aan het gemiddelde! De gemiddelde scheiding moet ik ook nog tegenkomen. Reden ook dat ik maatwerk lever bij iedere scheiding. We kijken niet alleen naar hoe de financiële situatie was, maar vooral hoe de situatie wordt na de scheiding. Uiteindelijk is dat toch wat iedereen wil weten. Waar sta ik straks en wat kan ik mij nog wel of niet veroorloven.
We nemen in de berekeningen mee wat de nieuwe woonlasten worden, of er bijvoorbeeld recht is op belastingtoeslagen en aftrekposten en wat de verdeling wordt van de kinderkosten. En zo wordt het hele financiële plaatje helder doorgerekend en uitgelegd. Veelal zijn er verschillende scenario’s mogelijk, waar samen dan een keuze in gemaakt kan worden. Volledig maatwerk dus en in afstemming met elkaar. Zo komen jullie ook tot een gelijkwaardig model. Daar wordt uiteindelijk iedereen een stuk beter van.
*Tremanormen:
Omdat in de wet niet is bepaald hoe die bedragen moeten worden berekend, ontwikkelden rechters de Tremanormen. De Tremanorm is gebaseerd op de bestedingen en kosten van huishoudens, aangeleverd door het Nibud. Eerst kijkt de rechter naar de behoefte aan alimentatie. Waar hebben de kinderen en de alimentatiegerechtigde ex-partner behoefte aan? De rechter baseert dat op de huidige levensstandaard. Daarna berekent de rechter de draagkracht van jou en je ex-partner. Hij gaat na hoeveel geld ieder te besteden heeft en wat er overblijft voor alimentatie. Het beschikbare geld is in eerste instantie bedoeld voor de kinderen. Is er nog geld over? Dat is dan voor de ex-partner.
